ŻyĆ
Śmierć to nie koniec istnienia
Lecz wybawienie od świata
Nie odejdziemy bez chwili spełnienia
Bez kochającego nas brata
Życie upojną chwilą, która przemija
Każdy inaczej postrzega
Szczęśliwy radość zabija
Zgubiony łzy wciąż ubiega
Uśmiechnij się wprost do wroga
Wybaczaj okrutne godziny
Odnajdzie się właściwa droga
Los nie zazna znów winy
A drzewa znów się pokłonią
Ucichnie bezlitosna burza
Kwiaty w ogrodzie obronią
Nie zajdzie drogi żadna kałuża
Doceniaj najmniejsze dary
Otul się wieczną miłością
Dodaj do serca swej wiary
I gnaj przez życie z zawziętością!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.