A żyć dalej trzeba
Nie to nie to
bym śmiać się nie umiała
i wszystko co piękne
nie postrzegała
w promieniach słońca
ujrzę barwną ciszę
lecz czasami smutek
w mym sercu się urodzi
coś mocno duszę ściśnie
serce krwawą łzą uroni
wtedy szukam
swojego schronienia
niczym ten pan ślimak
chowam się do muszli
nieśmiało i z lękiem
wysuwam swe różki...
a żyć dalej trzeba
autor
KRYLA
Dodano: 2007-11-30 09:02:24
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Oczywiście, że trzeba...bo zazwyczaj po burzy świeci
słońce... Bardzo życiowy wiersz!
No tak... a żyć dalej trzeba i trzeba wyjść z tej
ślimaczej muszli, choć wydawała się taka bezpieczna...
Może to dobrze, bo znów będzie okazja do śmiechu :)
Często stajemy się przyslowiowymi skorupiakami mamy
tendencje do chowania się ...z usmiechem:)
A żyć dalej trzeba - tak tytuł jak i treć wiersza
bogate w słowa , w życiu człowieka są przyjemności i
przykrości jak dobro i zło w dodatku los z którym się
trzeba pogodzić i iść dalej bo żyć trzeba.
Wiersz treścią ciekawy, odpowiednio wybrana metafora
symbolizująca pomieszczenie w którym chwilami chce się
ukryć przed światem, płynny w odbiorze. Dobry wiersz.
A żyć trzeba...choćby po to,żeby zobaczyć błękit
nieba...
to ze zycie nas przygniata jak muszla slimaka musimy
sie podniesc i kroczyc dalej
Czasem trudno sobie ze smutkiem poradzić ,można o
własną nogę zawadzić , lecz gdy już lecisz upadku
bliska, chciej równowagę swoja odzyskać.
..życie ma uroki słonka....i strome schody do
marzeń.....ciekawie napisany...
Każdy ma chwile słabości, chowa sie do muszelki jak
lękliwy ślimak. Zreszta jak długo można siedzieć w
takiej ciasnocie?
Takie to nasze życie... raz radość raz smutki...łzy
leca i nie chca się zatrzymać ale na siłę nie ma co
ich powstrzymywac .Gdy już lżej człowiekowi na duszy
to i serce z radościa znowu ruszy ...
Nie smuć się ponieważ najtrudniej podpalić jest
piekło.
Bardzo mądry, podpatry zyciowym doswiadczeniem,
wiersz.To prosto z codziennoośći, ta treść
wypływa.Masz rację ,,a żyć trzeba dalej''