Żyć trzeba
Żyć trzeba
Zatem przed siebie
Jednak niepewnie
Bardziej jak nakręcona zabawka
Podążam znanym mi torem
Jak gdyby po omacku.
Rozmawiam ze sobą
Moja dusza łka
Utraciła część siebie
Nieznane tego miano,
Nie dla wzroku przechodnia
Lecz głęboko ukryte przed światem
Zamaskowany ubytek w ładnym ciele,
W bujnych długich włosach
Tylko mi znana arkana
Zaś dla innych miła oprawa
Cóż to jednak maska…
Wszelako żyć trzeba.
autor
Hedera7H
Dodano: 2010-09-04 10:11:05
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.