Życie

Może kiedyś zrozumiem to błędne życie
Może podołam odpowiedzialności…
Bo sama gubię się na własnej drodze
Na rozstroju tej codziennej nieczułości

Może zrozumiem ludzi, których nie można zrozumieć
Może nauczę się czegoś mądrego
Bo w tym tępym i głuchym życiu
Brakuje miejsca na coś własnego

Szukam… Gonię… I znaleźć nie mogę
Mądrości, które mi wpajano
Czy istnieją jeszcze takie wartości
Czy może z serc je już dawno wyrwano?

I jak tu iść po ogniach rozgrzanych
Jak nie utonąć w ludzkiej głupocie?
Czy o własnych siłach mogę być Ikarem
Czy może skrzydła stracę też w locie?

autor

ewka22

Napisany: 2007-09-11 Dodano: 2007-09-11 16:38:33

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie