Życie

Początki zawsze są najtrudniejsze
Wierszy, znajomości, a co dziwniejsze,
Życia

Tak, tak początki życia naszego,
Powiedziałem naszego, czyli ludzkiego
Od nowa..

Od nowa zaczynamy je każdego dnia,
Każdego tygodnia, miesiąca zawsze tak,
Wolnymi

Wolnymi jak ptak
Wolnymi jak żółw
Wolnymi jak ja
Jak miliony dusz
A jednak?

Boję się zmian, boję się Ciebie
Boję się wstawać, a gdy będę w niebie..
Bo niebo to stan
Ducha oczywiście, twa Twarz,
Jaśnieć będzie promieniście

Niczym zorze polarne,
Porównanie marne,
Pachnieć lekko jak sosny,
Jezu! Jestem żałosny!
Tutaj miłość złym motywem,
W wierszu mylącym ogniwem.

Koniec pomysłów!
Pomysłów wcale.
Nie mam słów.
Piszę niedbale!
Ale szczerze Drogi Boże!
Bo choć nie wierzę, nie utonę,
Życie jest jak wielkie morze,
Nie pamięta się początku,
Nie pozna się nigdy końca.
Koniec



Co jest?
Czym jest?
Nikt tego nie wie,
Wąż dał Jabłko Ewie,
I stało się jesteśmy śmiertelni,
Podporządkowani, śmierci bierni,
Musimy gnać do przodu w galopie
Robić prędko, nagle
I do przodu łapać żagle
A, gdy wiatr jest za słaby?
Ode mnie nie otrzymasz rady
Tylko wskazówkę.
Stań, weź oddech i zastanów się przez Chwile
Czy chcesz tylko istnieć? Czy żyć?
Tyle.

autor

apriori

Dodano: 2011-04-29 20:45:30

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie