życie duszy
Dusza w ludzkim ciele na świat
przychodzi
Przychodzi i kroczy po świecie
śmiertelnych
A wędrówka tej duszy życiem jest nazwana
A idąc przez to życie natrafia na dwie
siły
Siły lezące u jej stworzenia naszej
duszy
Ciemność jest jej ojcem a światło matka
Ojciec z matka wojnę o jej życie toczą
Gdy ojciec władze nad nią obejmuje
To ciemności sznurem ciało obejmuje
I oczy rozpaczy płachtą zasłania
I przez to dusza ku śmieci się kłania
Lecz wtedy matko do duszy przychodzi
I światłem swym mrok ojca przegania
Więzy przecina i oczy na szczęście
otwiera
Dusza uwolniona ku życiu podąża
I tak wojna miedzy twórcami duszy trwa
Tylko czasami matka nie zdąży duszy
uratować
I ojciec zabiera dusze do krain
umarłych
A matka płacze bo nie dostrzegła zagrożenia
I dusze ojcu zabrać pozwoliła.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.