Życie i pozostałość
...Sztuka o życiu
Dziekuje za moje życie,
za dobre chwile i te gorsze.
Każde gorsze są dobre.
Dobre są, bo Nas uczą,
uczą Nas życia.
Życie to trudna sztuka,
nigdy nie wiesz jak postąpić,
bo chcesz przeżywac tylko te dobre
chwile.
Lecz doświdczyć trzeba wszystkiego.
Miłosć sie zdarzy...przyjaźń i
zranienie.
Miłość z nich jest największa,
trwała,
uczciwa,
zdolna do wszystkiego.
Czujesz sie wtedy poprostu potrzebny,
kochany i w pewnym sensie zadbany.
Jeśli ktoś złamie Ci serce, nie dażył Cię
miłością.
Przyjaźń...z nią to różnie jest.
Łatwo oszuakać można i zranić owszem!
Tu nie zgadniesz czy ktoś Cie lubi,
tu nie odnajdziesz zawsze potrzbenmej
duszy,
tu musisz uważać!!
Trzeba czujnym być,
bo sekrety Twoje, mogą nimi nie być.
Zranienie to trudna sprawa,
Wybić ciężko z niego jest.
Lecz pozbierać się trzeba a potem precz!
Precz z tesknotą,
precz z łzami,
precz z jakimikolwiek wspomnieniami!
To trudna sztuka będzie,
lecz w Twoim sercu
na zawsze zostanie,
i łzami sie olanie,
zostawi na specjalne okazje ;)
...To taka mała sztuka, małe posumowanko jak jest z nami, istotami ;)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.