Życie przed nami.
Siedząc tak na wzniesieniu,
Na lśniącej od brzasku trawie,
Spoglądam przed siebie na życie me całe.
Widzę jak mknie, jak szybko ucieka,
Zatrzymać się nie da i zwolnić się nie
da.
I tak sekunda w sekundę, minuty mijają,
Kończy się czas mój powoli lecz stale.
Czas już najwyższy zapomnieć o innych,
Odejść daleko, odejść od wszystkich.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.