ŻYCIE ROZPŁYWA SIĘ JAK CIEŃ

Życie rozpływa się jak cień.
Życie rozpływa się jak mgła.
Z tumanem wiatru wzleciał zmęczony:
Szczenięcych marzeń
Piach.

Rozpierzchły obłok na skrzydłach ptasich.
Kamień rzucony w muliste dno.
U stóp pni szorstkich czerwonych sosen
Zwiędły, szelestny
Żal.

Gdzieś woła głosem zza wzgórz ucichłych
W skalistym chłodzie, gdzie milczy czas.
Strząśnięta rosa białych róż, lilii...
Tuli wrzos do snu
Łza.

Prostujesz plecy - ból w śnieg popłynął,
Pod stopą ziemia, czujesz jak drży.
Zniemiały patrzysz, dokądś pobiegło -
Życie... Prześliczny
Los.

autor

wodnik2

Napisany: 2007-11-01 Dodano: 2008-06-08 17:08:21

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie