Życie to nie jest z losu igraszka

Życie to nie jest, z losu igraszka,
czasem to proza, a czasem fraszka,
bywa szczęśliwe, marzeniem tkane,
lecz wirus kłuje, nam w sercu ranę.

Nie będzie nigdy, tak jak już było,
za dużo bólu, rozpaczy żalu,
za dużo zła, się już wydarzyło,
tańca ze śmiercią, strasznego balu.

Wielka samotnośc, brak zaradności,
i ta bezsilność, co spokój mąci,
że człowiek żyje, w nieznanej złości,
która o piekło, go losem trąci.

Nie ma już spojrzeń, tych prosto w oczy,
bo strach ze żalem, spycha na boki,
a ta bezsilność, życie nam toczy,
wpycha myślami, gdzieś za obłoki.

Myśli sięgają, gdzie wzrok nie sięga,
że los niedługo, ich się odmieni,
że się nie zamknie, ich życia księga,
i doczekają życia jesieni.

Kubacki Józef 29-03-2020

autor

kuba-winetu

Napisany: 2020-03-29 Dodano: 2020-03-29 09:19:06

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie