życie to pole walki

https://www.youtube.com/watch?v=BxuY9FET9Y4

Te wszystkie skwarki, iskry,
to bycie,
czy czarownice cieszyły się życiem,
gdy odbierano im wolność.
Czyż nie jest to nicość, niezgrabność,
wręcz niedokładność.
Cisza nad potokiem, gdzie słychać rozmowy wróżek.
Tak tych z książek, z bajek i legend.
Och, żeby pamiętać te sny, czy to jawa.
Nie to znowu my.
Chłód osiadł na rosie, w ogrodzie gremlinów, co codziennie z kwiatami śpiewają.
Tam czas nikomu nie jest znany, tam nas nie ma.
czy tam kiedyś zawitamy?

autor

nonmortuus

Napisany: 2016-04-27 Dodano: 2016-04-27 22:20:54

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie