ŻYCIE W UKŁADZIE SI

Fantastyczny wiersz. Z wielkim dla niego uznaniem
czytałam.
Pozdrawiam miło ;-)

Fizyka w układzie SI

paniom zaleca ksiądz pod Olkuszem
ciepło dróg rodnych mierzyć Celsjuszem
lecz w Kelwinach liczy Hani
mąż dość jurny gdy na bani
trzeba se radzić gdy bardzo muszem

Przeczytałam w wielkim skupieniu i uważam, że to
bardzo dobry tekst. Czuję go. Pozdrawiam.

Treść bardzo fajnie przekazana, super.

W układzie sił wszystko ma swój wymiar.
Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
Ciekawie poprowadzona refleksja.

Serdeczności przesyłam

Matematycznie nie da się tak wszystkiego
ogarnąć..chociaż wiersz z ciekawym
podejściem...chociaż w matematyce orłem nie
byłam..pozdrawiam.

PS Oczywiście reguły pozostają regułami...

Wybacz moje palce i dwie różne klawiatury wymagaja
większej uwagi.

Witaj,

uwielbiam zabawę ze słowami...
Także tymi, które bywają nieakcptowane przez
niektórych polonistów i ich naśladowców.

Odpowiadała mi teoria mówiąca o prawach poetyckich
skojarzeń wolnych
od sztywnych regół wymaganych w prozie...

Tak też odczytuję ten tekst/+/.

Pozdrawiam z uśmiechem.

a mi się podoba taki wiersz i już ;'-)

W poezji metafora występuje najczęściej jako
zestawienie przymiotnika i rzeczownika.
Zdarzają się jednak metafory będące zestawieniem dwóch
obcych znaczeniowo rzeczowników.
Pierwszy z nich występuje w dowolnym przypadku, a
drugi - w przypadku ściśle określonym - nadaje nazwę
metaforze.

1) Metafora dopełniaczowa.
Ten rodzaj metafor można spotkać wszędzie:
w kościele (krew życia, kielich zbawienia, znak
pokoju),
w reklamach (słodycz chwili, potęga czystości, zapach
świąt),
a nawet w polityce (odmęty szaleństwa).
Nadmienić trzeba, że metafory dopełniaczowe są bez
miłosierdzia wykorzystywane zwłaszcza przez
początkujących poetów.
Może dlatego uchodzą za passe, a poeci z górnej półki
uważają je za obciach.
Czy słusznie? Niekoniecznie.
Np. u Baczyńskiego można spotkać przepiękne
dopełniacze: "oblicze tęsknoty wykutej w marmurze".
Do metafor dopełniaczowych nie są zaliczane tzw.
wyrażenia dopełniaczowe używane w mowie potocznej.
Przykłady: moc silnika, prędkość wiatru, arytmia
serca.

2) Metafora celownikowa.
Jedna z najrzadszych i najpiękniejszych.
Przykłady: wolność ptakom, szacunek matkom, chwała
bohaterom.

3) Metafora biernikowa.
Też bardzo rzadka.
Przykłady: nóż w plecy, strzał w dziesiątkę, uderza
smutkiem serce.

4) Metafora narzędnikowa.
Bardzo opornie wraca do łask poetów.
Przykłady: panna z mokrą głową, igranie uczuciami,
skrzypek na dachu, tajemnica w liście.

5) Metafora miejscownikowa.
Jw.
Przykłady: śpiew o poranku, dziewczyna o pięknych
oczach.

Warto więc wzbogacić warsztat nie trzymając się
kurczowo dopełniaczy:)

Nie mozna odebrac wierszowi oryginalnosci. Refleksja
na +++

Nie wypowiadam sie na temat dopelniaczowek, ich
nadmiaru, bo tez sie ucze znaczen i zasad literackich.


Serdecznosci, Staszku. :)

Bardzo ciekawy wiersz,
pozostając w refleksji,

pozdrawiam serdecznie:)

do "amarok"
1/ Dziękuję za uwagi. Poduczę się dzięki nim.
2/ Jestem tylko amatorem i nie znam teorii literatury.
Piszę wiersze, bo lubię, w oparciu o intuicję i
zapewne w przypływie natchnienia, które tak, a nie
inaczej wyglądają.
3/ Nie śmiałbym kpić z czytelników.
4/ Chętnie poczytam uwagi o innych moich utworach.

"grafy czasu
węzły sekund
pętli wibracji
iluzji metrów
krainie pikseli
natężenie udręk
amperach przeżyć
tonacja barw
hologramy zamierzeń
knotem kandeli
rytmie kantów (chyba kwantów)
życia matematykę (inwersja)
awangarda poezji
chaos nieładu
kod życia"

A mnie uczyli, że metafora dopełniaczowa to kamień
młyński zawieszony na szyi wiersza.
W Twoim jest ich 15, czyli 15 razy plum.
Zastanawiam się czy sobie nie robisz hecy z
czytelników, bo temat wiersza kwalifikuje Autora do
grona intelektualistów.
Pozdrawiam.

Mój profesor od chemii miał bzika na punkcie moli,
podobno wszystko da się wytłumaczyć w oparciu o mole,
nie wiem, tak daleko nie zaszłam w tym temacie;-)
Naprawdę można je pokonać?
:-)