W życiu jak w filmie
Idziemy przez życie
jak para gniadych koni
przy jednym dyszlu.
Ciągnąc za sobą
bagaż życiowych doświadczeń.
Wciąż w tym samym kierunku
i tymi samymi drogami.
Pędzimy przed siebie,
a życie nam mija
jak kadr filmowy,
klatka po klatce.
Och, móc tak choć na chwilę
zatrzymać się i spojrzeć za siebie.
Przypomnieć sobie…
Jak to było,
gdy mieliśmy tylko siebie.
W tym ciągłym pędzie
za lepszym jutrem
zapominamy że,
życie jest tak krótkie.
Komentarze (73)
To prawda ten dyszel nas ogranicza a jak przyjemnie
byłoby bez niego po łące hasać
Zgadzam się z przesłaniem wiersza...warto się
zatrzymać, albo zwolnić tempo i spróbować cieszyć się
drobnostkami :) Pozdrawiam ciepło :)
Dziękuję za zaproszenie.
Wiersz piękny!
Skojarzenie dwóch koni ciągnących wóz życia za sobą,
rzeczywiście mamy
takie samo.
Tym bardziej mi miło!
Pozdrawiam serdecznie
P.S.- pięknie dziękuję za odwiedziny u mnie.
Pozdrawiam
Tak krótkie, dlatego łapmy każdą chwilę, mądre,
życiowe wersy, pozdrawiam ciepło.
Świetne porównanie życia pary ludzi do dwóch koni przy
dyszlu. Dobry, refleksyjny wiersz o przemijaniu.
Pozdrawiam. :)
tak to prawda, zapominamy, i obyśmy jak najprędzej
zaczęli pamiętać :-)
bardzo krótkie;)
dobra, życiowa refleksja:) pozdrawiam
Poranna lektura dla duszy i samopoczucie jest lepsze
Hi Limuze!
Poranna kawusia i czas relaksujący przed pracą.
Póki sił starcza...błąd kompa...pozdrawiam serdecznie
Północ minęła, więc pozwalam sobie serdecznie
podziękować za poparcie mojej sugestii, uczczenia
Wiktora dobą milczenia poprzez wstrzymanie się od
komentarzy.
zycie jak film tylko zakończenia nie potrafimy czasem
sobie ułożyć pozdrawiam +
Trzeba umieć wykorzystać każdą chwilę życia...
miłego dnia Limuze:)
Lepsze jutro nie musi przekładać się na złoto i
srebro. Wtedy znajdziemy czas na piękno:)