W życiu jak w przyrodzie
Jest wielką zagadką cudownej przyrody,
Wśród której się toczy wędrówka urocza.
Początek ma wtedy, gdy człowiek się
rodzi,
Ostatnim oddechem swój finisz zaznacza.
Jak rok tak i ono to wieczny bieg
zdarzeń,
Gdzie wszystko posiada początek i
koniec,
Wiośniane dzieciństwo, czas w którym się
marzy,
Zło świata dorosłych chce pięknem
zasłonić.
Żar letnich dni skrzętnie uczucia rozpala,
Dojrzewa mnogością doświadczeń i wrażeń
I pięknych chwil ważnych dla duszy i
ciała,
Niejedno się może tu przecież wydarzyć.
Dorosłość w krąg wielką miłością
rozgrzewa,
Lecz są też pochmurne dni burz z
piorunami,
W uczuciach przeważnie wciąż trwają
ulewy,
Choć jednak też często czas suszy
nastaje.
Cudownych barw ogrom ma okres jesieni,
Nie zawsze jest smutny i mgłą obleczony,
Potrafi przepięknie radością się mienić,
Jak też melancholią do wspomnień
nakłonić.
Zbyt szybko nadchodzą zimowe wieczory,
Starości chłód kładzie przeszkody
obficie,
Lecz nie ma tu człowiek większego
wyboru,
I musi się zmierzyć z ciekawym swym
życiem.
13.05.2009
Komentarze (32)
W życiu jak w przyrodzie, częsciej on, ale ona też
bodzie.
Piękny wiersz.Niestety lata tak szybko uciekają,a
człowiek zanim się obejrzy to już prawie koniec,ale
trzeba się cieszyć z każdego przeżytego dnia i
dziękować Panu Bogu za jako takie zdrowie.
Życie porównane do pór roku,chyba trafne choć często
spotykane:)
W życiu jak w przyrodzie - czasem kataklizm, a czasem
piękne słońce...
Długie to życie, ale jakoś takie monotonne. A
piszesz, że ciekawe? Mnie usypia a do wieczora
daleko. Czekam na ciut inaczej, bo potrafisz.
Tak wygląda kalejdoskop naszego życia i bycia w
przyrodzie.
Życie jest najważniejszym atrybutem przyrody, bez
niego trudno wyobrazić sobie obraz świata.
...dał nam zycie i wole dał nam serce..tylko
pamietajmy by nie zagubic sie w tej poniewierce:)
Zacytuję Lecha
"Jestem za a nawet przeciw :) "
bardzo dobry tekst piękne operowanie słowem Bravo
Skaucie Bravo
plus
Skaucie - popraw tautologię w pierwszym wersie
"zagadką tajemnej" - zagadka=tajemnica;
Ach te przemijanie...czas tak szybko ucieka, widać to
głównie po dzieciach
...prawda... wszystko ma swój początek i kres swego
istnienia...ale to nie skraca drogi do marzenia ...
bardzo ładny wiersz...pozdrawiam
pogrążyłeś się w zadumie-piękny wiersz
No proszę jak się Skaut pogrążył w zadumie nad
życiem,poetycko się pogrążył:)