Żyję dzięki Tobie

Mojemu chłopakowi

Sweter uszyty z tęsknoty
otula ciepłem niczym kokon
z którego wypuszczam skrzydła
pod ciepłem Twego serca.
Z poczwarki przeobrażam się
w jedwabistego motyla
choć krucha to szczelnie
zamknięta w opiekuńczej dłoni.
Gdy wiatr wyrywa skrzydła
zrodzonym motylom,
mój jest troskliwie ukryty
w przestrzeni miłości.

Nie ucieknie bo zginąłby
a kokon wypełniłby się łzami,
opadłby i zatonął w kałuży.
Zostałby sam anioł ze złamanymi
skrzydłami którego nikt poza
Tobą nie szukałby...
Nim dusza odleci do Boga
zatańczę opierając dłonie
na bliskim zawsze sercu.

autor

pufeklidozja

Napisany: 2023-08-07 Dodano: 2023-08-07 10:11:07

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie