Żyletka

Była młoda i kochana
Wszystko mieć chciała
Wszystkim pomagała
Wierzyła, że los łaskawy jest
Że szczęścia wiele dostanie
Poznała raz chłopaka
Takiego jak ona
Wszystko było jak bajka wyśniona
Nie wiedziała jednak
Że to nie była ta jej miłość wymarzona
On piękna słówka przez telefon szeptał
Ona wierzyła w nie
On historyjki barwne wymyślał
Ona nie wiedziała, ze
To fikcja jest
On taki zakochany
Po nocach z inną balował
Ona w łóżku leżała
I o ich pocałunkach myślała
On przystojny wszystko mieć chciał
Ona dostała już to, co chciała
On tyle obietnic składał, co dnia
Ona wierzyła we wszystko do końca
On mówił, że kocha
I wielu już to mówił
Ona naprawdę się zakochała
A później po nocach płakała
On w końcu się znudził
Tą miłością słodką
I odszedł w świat daleki swoją podążając drogą
Ona w domu została
Co dzień o nim myślała
Nie wiedziała, co zrobić ma
Tak bardzo się przejechała
Poszła do łazienki
Zamknęła drzwi
Wzięła żyletkę
Puściła ciepłej wody
Kropelka krwi po ręce zleciała
A za nią druga
Istna parada
Z krwią łzy się zmieszały
Łzy złości po zniszczonej miłości
Nikt jej nie uratował
Bóg najwyraźniej
Chciał ją od kolejnych cierpień zachować
Miejsce w niebie dla niej przyszykował
Razem z aniołami
U bram nieba czatował…

Rodzina płakała
Płakał i świat
Deszcz z nieba spadał
Nikt nie powiedział nawet żegnaj
Nawet ten chłopak
Choć na pogrzebie nie był
Choć już jej nie kochał
Choć nie chciał
Zamknął się w pokoju
Wzniósł ręce do Boga
I głośno zapłakał
Krzyczał i błagał
Lecz Bóg cudu nie zdziałał…

autor

Zaire

Dodano: 2005-03-18 20:11:17

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie