Żywcem wewnątrz pogrzebany

Żywcem wewnątrz pogrzebany
tłumię uczuć fundamenty
w krwi mojej skąpane

Zaduszone ornamenty
wieży mej kaplicy,
na którym rysują policzki bladolicy

Zgniłe wargi sromu
które niegdyś kochały
męskie podniebienie orgazmem wydane

Dziś wszystko pogrzebane
siłuję swe poglądy
z prawdy oberwane

z prawdą się dziś zmierzam
werterowska siła…
drzemię i odmierza czasu kruche twarze

i czekam na przeżycie
godne potępienia

bo żyć nie mam ochoty…
żyję od niechcenia.

autor

Angel_Of_Love_

Dodano: 2008-04-30 23:18:37

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie