Żywot Samotnika
Serce puste , myśli skołatane,
Brocząc w samotności,
Zamykając każdą bramę,
Burząc wszystkie mosty,
Nie doczekasz się miłości,
A otrzymasz od życia,
Solidnego kopniaka z domieszką chłosty,
Czekając na coś ,
Co może się spełnić,
Biernością związujemy własne możliwości,
Będąc przykutym do krzesła,
Pogrążamy się w smutku i własnej,
Wykreowanej bezsilności
autor
Anselmo
Dodano: 2017-04-02 22:48:58
Ten wiersz przeczytano 418 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Taki żywot jest bardzo ciężki.