Żywot tułacza
Osiągam prędkość,
W górę się wzbijam.
Macham ci ręką,
Ziemio niczyja.
Zostawiam w dole,
Łzy i marzenia.
Bo tak już wolę,
Nie chce nic zmieniać.
Wiatr mnie rozwieje,
Chmury zasłonią.
Czas nie istnieje,
Chwile nie gonią.
Cisza otula
Nieba połacie.
Rodzę się w bólach,
Płaczę po stracie.
Żegnaj padole,
Bóg mi wybacza.
Bo wybrać wolę,
Żywot tułacza.
autor
Grand
Dodano: 2013-05-12 08:42:22
Ten wiersz przeczytano 606 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wola tułacza a jednak łzy i marzenia zostawiasz w
dole. Coś szkoda Ci tego.Tułaczka, to nic dobrego.
Ładnie napisany wiersz.
:)
Jeśli taka Twoja wola.. niklt nie
zabroni, ładny wiersz dobrze napisany, pozrawiam
wiersz pożegnanie i jednocześnie rozpoczęcie nowego:)
Ładnie...w krótkich słowach opisane życie.Pozdrawiam.