* * *( jestem z czasu...

... iluzja ...

** ** **
Jestem z czasu przekwitłych róż
Które kiedyś rosły w twoim wazonie
( i co z tego że dawałem ci ich całe bukiety ?!!! )
Jestem muzyką starannie ukrytą wśród nut
( dawno już przebrzmiałą i zapomnianą )
Którą na fortepianie grywałem tylko dla ciebie
Jestem z łez pewnej płaczącej wierzby
Pod którą rozkwitła nasza sobą fascynacja
( rośnie tam do teraz i nie zmieniła się wcale )
I jestem utkany z tych samych co niegdyś chmur
Które naszych wspólnych marzeń były domem
( ma głowa do dziś w chmurach tonie )
I jestem z tych wszystkich pocałunków
Które nocami jak ćmy
Leciały do twoich pełnych światła otwartych okien
I z tych wszystkich pięknych słów
Których nie zdążyłem ci nigdy powiedzieć
Bo tak nagle przestałaś być dla mnie . . .


A dziś jestem niby tuż obok
A jednak dla ciebie już nie istnieję
( nie powiedziałaś nigdy dlaczego !!! )
Jestem jak ten czas - przeszły i nieodwołalnie dokonany -
Który nigdy się nie zdarzył
( zaczynam w to powoli wierzyć . . . )


Robert Kruk, 27.09.2006r.

... która jednak każdemu może się przypadkiem przytrafić ...

autor

Robert Kruk

Dodano: 2006-09-27 15:41:23

Ten wiersz przeczytano 1415 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie