*** (bo miłość proszę pana)
"Mówili ludzie czas leczy rany moje pozostały otwarte a kartek z kalendarza wyrwałam chyba tysiąc" Magdalena Domurad
bo miłość proszę pana
tylko z pozoru ma oddech karminowy
i tylko czasem żegna się przed wyjściem
szukam rozpaczy
w oczach pięknych kobiet
ich myśli wciąż bardziej chore na
klaustrofobię
one jeszcze nie wiedzą że można nie
kochać
i żyć
spokojnie
to tylko wiatr za oknem
wyje z żalu za kolejnym rozstaniem
połóż rękę na policzku
tylko tak by nie bolało śpiesz się
bo pamięć proszę pana
zawodna jest
zawodna
autor
Szafranowa.
Dodano: 2009-10-19 16:36:40
Ten wiersz przeczytano 728 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
oj zawodna, a szkoda.
czas leczy rany...wiele zapominamy o zadanych ranach
Zyjac bez milosci,,wciaz o niej marzymy,,
a gdy odejdzie cierpimy latami,,moze
to cierpienie nie jest takie zle?
Ciekawy refleksyjny wiersz,,pozdrawiam.
często miłość zawodzi fakt.Chodź dziś cierpimy –
będziemy szczęśliwi...
cudowna rzecz - marzenia.
można żyć bez miłości ....spokojnie... tylko dlaczego
wciąż jej szukamy interesujący styl i ładny wiersz
Miłość , nigdy nie wiemy kiedy się pojawi i kiedy
odejdzie , ładny wiersz
Czasami miłość można pomylić z zauroczeniem... każde
rozstanie boli... ciekawy wiersz pozdrawiam