..... miłość zmienia ludzi

Kiedy nie kochasz Coś Ci brakuje Kiedy nie myślisz czujesz się źle Kiedy nie dotykasz Nie czujesz ciepła Bijącego od osoby, która zowiesz skarbem...

Łza jak porcelana
Na policzku rozpryskuje się na tysiące barw
W sercu mezalians trwa
Czy ta miłość jest prawdziwa?
Wciąż w myślach gdzieś brzmienie tych słów gna…
Historia życia z maleńkich drobinek
W całość spala się
Po co tu jestem?
Po co ona jest?
Nie, wyjasniona zagadka

Co dnia po ulicach oczami przemykam
I nie widzem już palety odcieni
Czarne i białe dominuje w łamigłówce
Koniec i początek z sobą łączą się
Malują widnokrąg na niebie
Scalają się…

Łza, kolejna, mokra
Budzi się we mgle życia
Które rujnuje sam
Spalam mosty
Spalam mosty
Każda kolejna dana obietnica
Już nie ma przyszłości

Jestem sam…
Zamknięty w sobie
…Samotny
…Rozgoryczony
…Zapatrzony w dal

Miłość zmienia ludzi…

lecz kiedy pokasz w myślasz gubisz się zataczasz kręgi głupoty nie wiesz co robisz dobrze a co źle boisz się przyznać że miłość ogarneła Cie A kiedy juź zrozumiesz Ona odchodzi... Twój czas na miłość Kończy się

autor

Zaire

Dodano: 2005-10-08 21:30:47

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie