mimo wszystko zatrzymaj w...

[ mimo wszystko zatrzymaj w sobie wiarę ]


Płaczą Twoje oczy zmęczone kochaniem ,
płacze złamane serce z nie gojącego bólu ,
mokre sukienki zmięte jak Twoje życie ,
pod łóżkiem buty porzucone jak nadzieje .

Drżą blade palce zmazując łzy nocy ,
drży dusza tłumiona granicami ciała ,
miękną na parapecie zapomniane pomadki ,
wstążki pachnące szamponem poroznosił pies .

Dławi złość na każdą piękną chwilę ,
dławią słowa zbyt ciężkie , by się wyrwać ,
za oknem usycha oglądany wspólnie pejzaż ,
łóżko prostuje zmarszczki nabyte pod jego ciężarem .

Płaczą Twoje palce z nadmiaru startych łez ,
drżą słowa przychodzące razem ze smutkiem ,
zakurzone pończochy zapominają krok tanga ,
zasuszone róże drżą w obawie o swój pogrzeb .

Po kruchym szczęściu przychodzi smutek ,
po każdym smutku nastaje tęsknota ,
wełniany szal nie daje ciepła opuszczonym ramionom ,
gorąca herbata nie rozgrzewa chłodnych ust .

Płaczą Twoje oczy zranione rozstaniem ,
drżą blade palce zakrywając oczy ,
dławi złość przed resztką miłości pokorna ,
płacze sama Miłość , na kolanach , bezsilna .

Po każdej tęsknocie pozostaje żal ,
po każdym żalu nastaje nadzieja .

autor

Damian Maciej

Napisany: 2000-03-10 Dodano: 2004-10-23 15:05:00

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie