** Pytania przy zniczu **
Z dna szuflady ...
Płomień dłońmi otulam,
by nie zgasł na wietrze.
Zachowam na wieki
wspomnienie o tobie.
Od myśli o zmarłych
zgęstniało powietrze.
Dlaczego ich żywot
wcześniej krańca dobiegł?
Nieznana odpowiedź
owiana zadumą.
Łza ukradkiem spływa
po bladym policzku.
Cmentarz rozświetlony
co rok ciepłą łuną -
płynie pod niebiosa
przemyśleń modlitwą.
Serce znowu krwawi
odziane tęsknotą.
Lepiej nie zadawać
pytań, które bolą.
Zasłużyć swym życiem
na śmierć godną potem.
Umarłym już lekko -
tam pozostać wolą...
Komentarze (116)
Nureczko, wpadam ponownie aby zaprosić do wiersza
m.in. o raju.
Pozdrawiam najserdeczniej :)
...ten ból nigdy nie przemija...pozdrawiam.
nureczka, każdy taki wiersz porusza do żywego,
bynajmniej mnie, poruszyłaś temat, który od trzech lat
jest dla mnie wciąż żywy:(
Pozdrawiam bardzo serdecznie i mimo wszystko uśmiech
ślę, Ola:)
Pieknie i smutnie, smutnie i pieknie; pozdrawiam
Bardzo refleksyjny wiersz ,nam została jednak
tęsknota.
Tęsknota jest świadectwem pamięci Norbercie.
Pozdrawiam Mariolu i Piwonio oraz wszystkich
czytających :)
ten dzień nastraja refleksyjnie
wspomnieniami, zadumą i nostalgią
pozdrawiam:)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz:) Pozdrawiam ciepło.)
Piękny, refleksyjny, świąteczny wiersz. Czas zadumy,
wspomnień tych którzy już nigdy nie wrócą i spokojnie
wypoczywają. A my możemy tylko się smucić i za nimi
tęsknić...
Pozdrawiam. Miłej niedzieli...
Czekam na publikację - Old-boy, fajnie być dla kogoś
inspiracją :)
Dziękuję wszystkim za słowo pod wierszem.
wczoraj też zapalałem świece. pozdrawiam
Wiele rozmyślań, nostalgii i wspomnień. Bardzo dobry
wiersz, pozdrawiam nureczko i dziękuję za wizytę u
mnie)
Ładna refleksja. Nam pozostał smutek i tęsknota, im
już jest lekko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Powietrze dziś gęste od myśli, wspomnień i pytań przy
zniczu.
Ładnie wyrażona zaduma nad przemijaniem.
Pozdrawiam.