... a ty nie zapomnisz
Najjaśniejszą z gwiazd potrafiłaś
przyćmić,
najgorsze koszmary rozjaśnić uśmiechem.
Nienormalny świat wczoraj mi się
przyśnił;
piękne nenufary, aura pełna westchnień.
Krocz księżycu, krocz – miłość znów
pięknieje,
w ciszy czuję dreszcze – patrzysz
wniebowzięta
i niestraszny mrok, nieważne, że leje;
chcę więcej, chcę jeszcze – chcę wiecznie
pamiętać.
Minie tysiąc lat, a ty nie zapomnisz
o chłopcu z marzenia, uwięzionym w
czasie.
Wciąż obecna w snach – on tęskni
ogromnie,
nasłuchując echa. Kiedyś będą razem.
Komentarze (16)
Pięknie romantycznie. Pozdrawiam
Bardzo dziękuję za miłe przyjęcie :)
Romantyczny, piękny wiersz.
Dobrej niedzieli:)
Mnkie również podoba się ten liryk.
Bardzo udana liryka.
O jakąś romantyczny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Przepiekne wyznanie wierszem pisane i sercem
Pozdrawiam serdecznie :)
Wyjątkowa ta ona...:)
Podoba mi się wrażliwość tych słów.
Pozdrawiam cieplutko ;)
piękne wyznanie - uroczy wiersz.
miło jest czytać takie wiersze. witam na beju. :):)
Będą razem... Są sobie przeznaczeni.
Wzruszył mnie.
Pozdrawiam :)
☀
nieważne jak bywa aura, gdy miłość króluje
miłego dnia:)
Wykrzyczysz tą miłość, ale gdzie Twa walka,
zanim znów śpiewać będzie, zakochana parka.
Pozdrawiam Fantomus, miłego dnia.
Super pozdrawiam