22 STAN

Za mało słów by opisać co czuję, za mało czasu by to jeszcze zrozumieć ... prze...

Danego słowa ciężko czasem dotrzymać
lecz patrząc prawdzie w oczy nie wiem
i znów smutny wiersz powoli zaczynam
bo nic wesołego nie mam dla siebie

Ciągle kołaczą mi się w głowie myśli
dawniej skrywane wypływają nagle
a czaszeczka tylko patrzeć - pryśnie
jak ta bańka gnana silnym wiatrem

Myśli te mieszają się z pomysłami
część z nich jest realna na prawdę
część zaś tylko miękką korę rani
pojawiając się tak znika nagle

Koncentracja nie wraca tylko rozproszenie
są przebłyski spokoju, potem zapomnienie
i wracają co raz, tak jak grypa wraca
utrzymać je w ryzach to jest ciężka praca

Dlatego tu jestem na tych białych stronach
tu gdzie serce krwawi oraz umysł kona
tu gdzie większym się jest niżeli na żywo
dla siebie po prostu, a dla innych krzywo

Uczę się od nowa

autor

Jarek_lewandowski

Napisany: 2007-02-06 Dodano: 2007-02-06 17:56:20

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie