438. Niekończąca się opowieść
Inspiracja wierszem rusticola https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/opowiedz-565866 Dziękuję Ewo
miliony świateł
zapalasz
by zgasły bezpowrotnie
w sercach
pamięć czas zatarł
blaknie
nad kruchością
ulotną niczym wiatr
mgnienie
nieskończonym płomieniem
oświetla granity
w szacie odświętnej
dźwięki miłości
płaczą
kroplami słów
z oceanu łez
gdzie przelewa się popiół
zamarzają
w majestacie
lecą na dno
zimne jak lód
odchodzę
znów
z
Komentarze (62)
Delikatnie, pięknie:)
Przemijanie zawsze pozostawia bolesny ślad. Z dużą
wrażliwością i sercem wyraziłaś to w wersach i
niedomówieniem w puencie. Miłego wieczoru pomimo
smutnego święta.
poruszające strofy o przemijaniu
Piękny i poruszający wiersz. Niech pamięć w sercu
całkiem nie zblaknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ładnie i wzruszająco... I to niedomówienie w
puencie...
Pozdrawiam ciepło, Beatko :-)
Poruszający wiersz
Pozdrawiam serdecznie
Poruszający wiersz o przemijaniu, Beatko, serdeczności
ślę.
Wersy serce poruszają. Smutny jest czas wspominania na
cmentarzu osób bliskich już tylko w sercu naszym
mieszkających. Świadomość przemijania i śmiertelności
jest tu namacalna. Pozdrawiam cieplutko:)
Witaj,
ciekawa refleksja na przemijaniem...
PS; nie wiem jak komu, le tak podane linki mnie
się nie otwierają - ale mogę poszukać na stronie
Autorki.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Z pamięcią jest jak z kręgami na wodzie. Po kamieniu
już nie ma śladu, a one są. Ale z czasem i one się
wygładzą.
Poruszyłaś... pozdrawiam serdecznie.
Powtarzalność i przemijanie,piękny wiersz,pozdrawiam
serdecznie.
"z oceanu łez
gdzie przelewa się popiół
zamarzają"
Bardzo poruszające wersy Bea.
wymownie i poruszająco.
Ładnie o przemijaniu.
Pozdrawiam serdecznie :)