┼ E k s t a z a Umysłu

Człowiek zmiennym jest.

Siądź wygodnie na krawędzi końca świata
tej przepaści, której głębia sięga wieki...
Zwilż usta nektarem starożytnej ambrozji...
Spójrz w dół i wyprostuj plecy,
niech twe bezwładne ciało
przeszyje dreszcz strachu...

Tak boisz się...

Pragniesz złapać w rękę suche liście
Co motylom są przeszkodą
Ktoś ci podał lustro życia
widzisz swe oblicze,

przerażone…

Rosa czoła w toni nieba fioletu
daje kolor nadczerwony
Kropla płynie…
Wciąż niewinnie, a tak szybko znika w cieniu…

Czujesz wściekłe podniecenie…
Wilczy skowyt i rumieniec
i marzenia o wyskoku

płomień w sercu zapalony
iskry trzeba, by zdarzyła się tragedia

Pożar, lawa, zwarty popiół przerażenia

Gdybyś była aż kobietą zdarłabyś ubranie
Gdybyś tylko był mężczyzną, stałbyś się otchłanią…
Która pożre swoją łanię…
Którą jest kobieta…

Oto chłód nieznajomości.
Oto pożar pożądania

Na górze ćmy,
a na dole hieny

Krzyczysz, a twój krzyk jest tylko
szeptem
Szarpiesz swoim nieposłusznym ciałem, a ten ruch jest niewidzialny
Błagasz, ale nie jest to
modlitwa

Zagubiony…

Wreszcie skaczesz
Wciąż narasta podniecenie…
Hieny zaskoczenie.

Kruche ciało połamane, a ty nadal żyjesz!?
Leżysz martwy… i spełniony

Skoczyłeś, bo jesteś tylko człowiekiem,
a przyjemność twą zabójczą kaźnią

Spełnione pragnienie
Spełnione życzenie
…a zabójcza konsekwencja
Twoja ludzka natura...
Twoje hieny pożądanie…
Hiena hienę pożreć w stanie…

autor

Angel_Of_Love_

Dodano: 2007-07-23 13:05:57

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie