Anioł
w nim utoniesz
i przejść przez niego zapragniesz
jak przez bramę otwartą
do lepszego istnienia
spojrzeniem
zdmuchnie twoje światy
długo zanim
rozpostrze skrzydła
w jego bliskości
znajdziesz nierealnie ciepły dom
chłód otuli Twoje stopy
gdy odejdzie za horyzont
anioł śmierci
unicestwienia złudzeń
który przybył
by nauczyć Cię żyć
autor
Grzegorz Szymczak
Dodano: 2021-08-28 00:11:22
Ten wiersz przeczytano 1129 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersz niezwykły, ale msz lepiej nauczyć się żyć
jeszcze tu i teraz,
niż po drugiej stronie, a czasem
musi przyjść "taki anioł" który zdmuchnie czyjeś
iluzje, aby otworzyć komuś oczy i pokazać również dane
błędy, od których nikt z nas wolny nie jest...
Nie wiem, czy nie napisałabym rozpostrze skrzydła,
zamiast rozpostrzeże?...
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza.
Piękny wiersz. Nie przekonują mnie jedynie zaimki
osobowe pisane majuskułą w części tekstu. Pozdrawiam
:)
Za Anną.
wzruszyłeś...
pozdrawiam cieplutko
miłość nie umiera wraz z odejściem bliskiej osoby. To
byłoby zbyt proste.