z Aniołem po okolicach - część III

ciąg dalszy...

Po następnej nocy przyjęć pokontrolnych
poczuł Anioł blask wnet wokół swojej głowy.
Myśli - aureola, a to w środku piekło
- stracił więc nadzieję na powrót do Nieba.
Oj tam - rzekł do siebie, jestem między swemi.
przecież tak od bidy mam tu Raj na Ziemi,
wszyscy nadskakują - anioły nie ludzie
- chodź chłopie idziemy w drugą wieś na wódzię,
bo co ja wypiję tego im zbrakuje
- me ciało nie żyje a ich się nie struje.
Zauważyliście chyba moi mili;
Anioł jął rymować bez mrugnięcia powiek,
a że rymujący to ludzie wrażliwi,
mówi się więc o nich, że dusza nie człowiek.
A upadły Anioł też dusza wrażliwca,
jest lepszy sporo od ziemskiego poczciwca.

Już Zastęp Aniołów w Niebie się gotuje,
daje znak na Ziemię, łuna bije blaskiem.
Na trylogię anielską święci tam głosują;
- brawo ci yamCito, brawo...i oklaski !

Koniec...

autor

yamCito

Dodano: 2012-06-03 12:07:42

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie