Ballada naiwnej księżniczki...

-= "Są tacy, co nigdy nie mieli nadziei, i tacy, co wiecznie ją tracą." =-

Kto pokona siedem gór mych marzeń...
Przepłynie siedem mórz niechcianych wrażeń...
By w ostatniej z wież odnaleźć me serce-
co bólu, udręki nie zniesie już więcej...
Kto zburzy ten mur słowami,
ogrzeje mi oczy spojrzeniami...
Kto da małej księżniczce drobinkę czułości,
by zapomnieć o siedmiu latach samotności...
Żyjąc w złotym zamku naiwności,
spuszczam z wieży warkocz ufności
Więżąc, że przygnasz do mnie na białym rumaku
Uwolnisz spłakane serce...
Wyrzucę koronę nicości
zapomnę o rozterce...

autor

Anioł_samotności

Dodano: 2005-04-16 20:59:40

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie