Banalny wiersz
To nie był nawet promień,
ot zwykły promyk, promyczek.
Przywitał się z nimi cicho,
pozostał na całe życie.
Zamieszkał w sercach na zawsze,
w oczach ich jego odbicie.
Oświetla im każdą drogę,
z kuli ognistej uciekł.
Trzymając się za dłonie,
krążą po szczęścia orbicie,
są dla siebie wszystkim,
zwyczajnym życia promykiem.
Komentarze (35)
super wiersz o promyczku
ewidentnie nadzwyczajnym :-)
Virginio - jednym słowem komentując kosmiczna miłość:)
Banału ja tu nie widzę-za to tak cieplutko o
miłości.miłego.
Bardzo cieplutko miło było przeczytać pozdrawiam
serdecznie Virginio :-)))
ładnie.
dziękuję za odwiedziny i komentarze, pozdrawiam
serdecznie
I pewnie nic nie mają przeciw,
żeby ten promyk zawsze świecił?
Pozdrawiam!
Ładny, ciepły, radosny wiersz virginio. Dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie,
życząc miłej Niedzieli Palmowej:)))
Ladnie, z przyjemnoscia :)
Tytuł banalny...może ...życia promyk...pozdrawiam
serdecznie
banalne myśli zostały i poezją zaowocowały
Ładnie:)
to jest szczęście, pozdrawiam:)
śliczny wiersz, tytuł do poprawy;)