Barwy wyobraźni
Ku czci wyobraźni
Niebieskie pola mlecznych barw na niebie
Jak pył srebrzysty pól przenicy złotej
Wrzechświat w małym ziarnku żyje obok
Ciebie
Rozwija pąk ogrodu płyty marmurowej
I pachnie lilią rzek i stawów
Przybiera wielkość tak jak rój owadów
I niekiedy wiatr w fali oceanów
Prześle tę wiadomość do najdalszych
Panów
Jutrzenka poranna, z błoga lekka rosa
Marzanna wiosenna-zimę w worek chowa
Jesienny liść nadzieji spada na dywany
Niczym deptak księżnej ozdobiony w
kwiaty
Moc barw, słów i kolorów- wyobraźnią
naszą
Ważniejsza jest od wiedzy koleżanka
książek
Fantazja jest nazwana tak jak dzieci każą
Wiedza zaś zawsze ma swój koniec i
początek
Nie bójmy się slów wyobrażni naszej
Bo to co w sercu nigdy nie zginie
Żyjcie jak dzieci, jak w dzieciństwie
dawniej
Tysiącem słów mozna stworzyć wieczną
chwilę.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.