W bezbarwach
Mojemu Synowi
Już całe niebo kirem okrył
styczniowomroźny,
wczesny
zmierzch.
Na szybie kilka gwiazdek drobnych,
a na sukience
groszki
z łez.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2021-01-19 18:39:02
Ten wiersz przeczytano 3685 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Tak mało słów, a tak wiele powiedziano
Prześliczny ze smuteczkiem w tle.
Pozdrawiam serdecznie :)
czysta poezja
Dziękuję, Wam, za wszystkie poczytania i komentarze.
Dobrej nocy :)
Poruszająca mini... Pozdrawiam
Wróciłem, bo zapomniałem dać punkta. A się należy.
piękny lecz smutny
serdeczności :)
piękne kropelki łez już tęsknią za wiosną a dopiera
kilka dni piękną zimę mamy ...
...jeszcze trochę i będzie dzień dłuższy...i do wiosny
czas krótszy...pozdrawiam
Smutny i wzruszający wiersz...czekamy na wiosnę ;)
pozdrawiam :)
Ale noc będzie roziskrzona
gwiazdami.
Możesz wierzyć mi.
Ktoś przyjdzie, weźmie Cię w ramiona,
z sukienki Twej
scałuje łzy.
"Styczniowomroźny" wiersz.
Pozdrawiam
Od sukienek jak najdalej, ale od takich wierszy nie.
Pozdrowienia.
Zosieńko, jeśli powiem, że to cudeńko a nie wiersz,
jest to prawdą...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Ubieramy sukieneczkę kolorową
jakby co - by łezki skryć pod wzorem
smutki niechaj się nie rodzą i różowo
na świat patrzmy - bo jest piękny, choć się kręci
jakoś dziwnie -cividowo.