Bezpośredni strach.

Dla tych Dni które splątane niewiedzą.

I stryczek bawełniany
za splute kłamstwo !
na niewinny chodnik wiary.

Szukam spokoju,
uniewinnienia
przed sądem ostatecznym
z pętlą
na wspomnieniach;

gdzie zaćmienie jest pamięcią
a bezradność kajdanami.

Do ucieczki me stopy gnają,
po rozrzażonym węglu
daleką aleją.
Niewidoma zostaję,bo czas
niemocą płonie
w mych oczach
paląc źrenice jak stary testament.

Niczym dłut ta droga
diamenty zbawienia;
Dlaczego horyzont jest nawet niemy
gdy ja w bezblasku
ślepoty;
w strachu splątane mam stopy.

autor

Hekate

Napisany: 2008-05-12 Dodano: 2008-05-13 16:49:19

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie