Bogaty i biedny
Bogaty i biedny.
Żył raz człowiek bogaty
i żył biedny człowiek.
Bogaty ciągle wesół,
ten kto go zna powie,
że w dobrach i luksusie pędził swoje życie,
że złota w bród i srebra -
żyje w dobrobycie.
Biedak natomiast człekiem
jest zawsze poważnym,
w zadumie zatopionym
i bardzo rozważnym.
Rzekł kiedyś do biednego wesoło bogaty:
słuchaj -
chciałbyś mieć willę,
miast swej biednej chaty
Biedak mu odpowiedział tak na to pytanie:
szczęście to drugi człowiek,
nie dóbr posiadanie.
Myślę, że twoje serce
w chwili tej się skruszy,
bo lepsza bieda na ciele,
niż bieda na duszy.
autor
Legionistka
Dodano: 2013-12-15 13:01:22
Ten wiersz przeczytano 1101 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
warto mieć przyjaciół bez grosza przy
duszy...pozdrawiam.
Ładnie. Lepiej mieć bogatą duszę i grosik w
kieszeniach, niż kasę i zero przyjaciela. Pozdrawiam
Piękny morał tego wiersza. Miło się czytało.
Pozdrawiam.
No i mamy pytanie filozoficzne: czym jest bogactwo.
Lubię bajki z dobrym morałem. Pozdrawiam :)