Brama.

Jak zawsze dla A.

Wznieciłam ogień mych
bólów wysławianych.
Roztarłam ranne serca,
serc pogrzebanych.
Znalazłam słońce,
księżyc w otchłań wypuszczawszy.
Tkwiłam w przestrzeni dźwięków wstęgą
przeplatanych.
Woda mych obaw w oczach zaklęta.
Poznałam antidotum by
truciznę zapamiętać.
Ubarwiłam monolog słów niewypowiedzianych-
zapomniawszy dotknąć bram niebios wyłganych.

autor

julka95

Napisany: 2014-03-28 Dodano: 2014-03-28 10:09:29

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie