budząc wiosnę
już zmierzch rozkłada nam posłanie
rozrzuca gwiazdy w lustro wody
księżyc wędruje zakochany
a wieczór ciągle taki chłodny
na srebrnej toni cudnych uczuć
rozkwita wiosna razem z nami
to nic że dzionek jeszcze krótki
lecz noc nas łączy ramionami
budzi się ranek wraz z uśmiechem
promykiem słonka muska twarze
chciałabym jeszcze tak cichutko
wtulona w ciebie móc pomarzyć
z zapachu frezji i konwalii
bukiecik wonny w sercu tulić
i rozkochaniem naszej wiosny
kolorem róż na ciebie spłynąć
autor
dociekliwa
Dodano: 2012-03-11 17:59:19
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
bardzo ładnie i romantycznie :-)
Jak pięknie i romantycznie napisane:) Czyta się z
przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie!
Witaj Zosieńko! dawno Cię nie czytałam, tym bardziej
się cieszę, że znowu będę mogła czytać++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
witaj wiosno - wybiegam na ulice, skwery - ale pusto
jeszcze jej nie widać
Kusi już ta wiosna! Pozdrawiam!
Posciel w gwiazdki,my wtuleni w siebie i nasz
zakochany księzyc!Takie tam wiosenne marzenie:)PIĘKNY
wiersz!!!+++
/wtulona w ciebie móc pomarzyć/ To bardzo rozkoszne
marzenie. Pozdrawiam :)
Biegnie sobie cicho życie!!! ****Pragnień wiele w
głowie masz... *****Patrzysz rzadko wstecz za
siebie... ****Bo marzenia nowe masz... Życie jest po
to aby żyć.
Miłość, aby kochać.
Bardzo ladnie napisany wiersz i tak romantycznie sie
tu zrobilo...
zgrabny wierszyk, jeden z niewielu naprawdę -
rymowany.