Buk wie czemu
Sto wierszy
(może nawet więcej),
w tysiące słów
wplątane - kocham.
A one milczą
jak najęte.
Zazdroszczę bukom tego złota.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2014-10-08 09:11:52
Ten wiersz przeczytano 4656 razy
Oddanych głosów: 99
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (107)
Zaplątałam się w tych błyskotliwych wersach :-)
Piękna miniaturka Zosiu!
Pozdrawiam ciepło :-)
Ja tez im zazdroszcze :) Fajna miniaturka.
Pozdrawiam :)
Dziękuję, zuza n... miło :)
baardzo fajny wiersz :)podoba mi się
Bello, Eleno, Tesso
dziękuję... Miło Was widzieć :)
Z podziwem dla Ciebie Zosiu,serdecznie pozdrawiam :)
ja też czytam i czytam. Tej miłosci nigdy za wiele,
choc tyle słów jak liści...
Zosiu... nie napiszę piękny, czy ach jak mi się
podoba.
W kilku słowach zawarta cała hiistoria słowa KOCHAM.
Zosiak- czytam i czytam i naczytać się nie
mogę.Podziwiam kunszt.Pozdrawiam serdecznie.
Przepiękny refleksyjny wiersz.
Uwielbiam te drzewa są silne
i okazałe, ich robak nie toczy
tylko człowiek.
Pozdrawiam serdecznie.
I toną buki
w swoim złocie
a my stoimy
wciąż przy płocie...
Piękna i wymowna miniatura. +++
Pozdrawiam
Miniaturka, ale wymowna, pozdrawiam :)
Pięknie dziękuję za odwiedziny i mile słowa
Buki mają swoje tajemnice i nie muszą wiele mówić i
tak wiedzą że wszyscy im złota zazdroszczą :)
Piękny jesienny wiersz i ukryta w nim myśl :)
Serdecznie pozdrawiam :)
Ujmujący wiersz . Daje do myślenia . Pozdrawiam gorąco
i życze miłego dzionka:)