Buk wie czemu

Buki tezaz milcza a zima pekaja i jecza, bo jesien ich
zloto skradla,

pozdrawiam

Buk wie czemu i dlaczego,
jego listki na jesień
nie zło(szc)cą bliźniego.
Jeśli takie same, a może ładniejsze ma swoje,
to po co mu brzozy, osiki;
przecież te dziewoje są
zarozumiałe i na wskroś dzikie.

Dziękuję pięknie za poczytanie i komentarze :))
Miłego dnia :)

Zatrzymuje wprowadzając w stan refleksji..Milego
dnia:)

Buk -szpaniasta, piękna wena,pozdrawiam

Cudnie jak zwykle.

piękne słowa o bukach mam swoje ulubione, często
zaglądam czy jeszcze żyją...bo przyszła moda na
wycinanie starych wiekowych na razie
drzew...pozdrawiam.

wszak milczenie złotem...pozdrawiam:)

Zosiak, wiecej takich perelek zlocistych poprosze :)

Vadim, nie myślałam, że aż tak bardzo :))
Miłego dnia.

Przepiękny i tajemniczy wiersz o miłości i bukach;taki
jesienno-miłosny,których teraz tak wiele,ale nie są
takie cudowne.

Oj wie! tylko czy wie o tym że jest aż tak piękniście
czerwono-złoty:)
Miłego dnia Zosieńko:)

Myślę, że pod postacią słowa - kocham - wracają do nas
te najpiękniejsze odcienie życia... czasem gdzieś po
drodze gubimy je... kochając - odnajdujemy:)

Pozdrawiam:))

Lubię takie!
(klimaty)

Milczą bo nie muszą zagłuszać ciszy, nie czują z jej
powodu niepokoju?
Wymowna, pełna treści miniaturka.