Bursztynowe daję znaki
Bursztynowe daję znaki
rozperlone w morskiej pianie
sięgam wzrokiem za horyzont
z nutą ciepłą niesłychanie
bo tajemną ścieżką doszedł
szum dotknięty serca śpiewem
nasączony nadziejami
rozświetlony siódmym niebem
Komentarze (4)
Nie odrzucaj zaproszenia nad piekne polskie morze,
Zda sie spelnia twe nadzeje, Bog Ci dopomoze!
Szum dotkniety serca spiewem tajemny bursztyn zobaczy!
I tajemnic nieodgadnionych, tak byc musi!
Nie inaczej!
Przyciągnął mnie tytuł wiersza... czułem, że warto
zajrzeć...i dobrze, bo wiersz czyta się jedny tchem..
jest świetny :)
bursztynowy szlak usłany z tych kamieni az do serca
twego...brawo...
takim blaskiem dzisiaj błyszczysz jak zródlana głebia
szczęścia...Piękny wiersz..