Chleb żywota
Jest zaułek i jest cisza
wszystkie dłonie są połączone
to jest wiara w Trójcę Świętą
hejnał marszu to wspólnota
sypią kwiaty na tej drodze
idąc i śpiewając Panu
w Hostii skryty chleb powszedni
praca żniwo wieniec losu
to tu miejsce Nawiedzenia
czujesz kroki myśl przymierza
kwiaty życia niebo łask
Panie Chryste tyś Opoka
alfa i omega złota
Komentarze (2)
Witaj kryst...
Refleksyjnie podoba się wiersz.
Miłego Świętowania.:)
Pozdrawiam.:)
Piękny, sercem wiary napisany, pozdrawiam ciepło.