W ciemnosciach

W ciemnosciach wpatruje sie w sufit
szukam swiatla,
lecz widze blyszczace ostrza ludzi ciemnosci.
Slysze ich glosy,
krzyki rannych,
Rozkazy wydawane donosnym glosem ich dowodcy,
napotykam sie na grozny wzrok,
moj umysl podrozuje w milczeniu.
I w obliczu wroga, ktory na mnie napada.
Dlaczego mosimy walczyc Ty i Ja?
nie znam Cie , nie znasz mnie,
dlaczego mamy isc na siebie z bronia w reku?
Donosny krzyk,
Jest potezny, jest daleko, ktos naprawde cierpi,
Staram sie zamknac oczy w ciemnosci pokoju,
ale wciaz Cie widze,
patrzysz na mnie z nienawiscia,
Zblizasz sie do mnie swoim poteznym krokiem
zatrzymaj sie prosze.
Chcialbym zrozumiec, porozmawiac,
dlaczego chcesz mnie zabic?
Co Ci zrobilem?
Co mi zrobiles?
Wojna.
Zamknolem oczy, nie widze wiecej broni lsniacej,
oddalaja sie krzyki,
wszystko wkolo sie wycisza.
tutaj, w koncu nastal spokoj.

autor

beibi28

Napisany: 2011-02-23 Dodano: 2011-02-24 00:09:43

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie