Z cyklu: życiem pisane... „Migawka”

Cudowna matczyny miłość...
Miłego popołudnia:)

Poruszający... moc pozdrowień

Pięknie jak zawsze z dobrym przekazem.Pozdrawiam :)

Bartku życie takie scenki pisze :-)

Sławku sam napisałeś że to rzadkość :-)

Karenko zgadzam się w stu procentach z Tobą :-)

Teresko bo miłość matczyna jest piękna :-)

Najeczko również miłego dnia życzę

Marylko tak, to ciężki codzienny trud :-)

Waldku niewątpliwie taka jest mama :-)

Arturro prawda to :-)

Pięknie namalowałaś tę scenkę :-)
Normalnie uśmiecham się serdecznie, widząc tę gromadkę
szkrabów :-) I, oczywiście, z najwyższym szacunkiem
dla Matek i Ich nieskończonej miłości i cierpliwości
:-) Pozdrawiam
ciepło :-)

To potrafi nie tylko matka, spotkałem też podobnie
troskliwych ojców, ale to rzadkość. Natura dała
mężczyźnie inne, nie mniej ważne cechy.
Ślę moc serdeczności. :)

Ujmujący serce wiersz pięknie zobrazowany,..taka jest
potęga miłości,wspólnoty tej rodzinki,myślę,że te
uśmiechnięte buzie są dla mamy wysiłków nagrodą,na
pewno w przyszłości to zaprocentuje*pozdrawiam
cieplutko*

Piękny obrazek matczynej miłości.
Miłego dnia