Człowiek.
Człowiek - pragnę go.
Człowiek jest strasznie
mięsistą istotą,
nieskończonością
w czasie,
bzdurą w obietnicy.
Pragnę człowieka
obnażonego
z każdej bawełnianej
nici,
wątłych sarkazmów.
Skóra - pudełko z plastiku.
Podoba mi się,
gdy się w nie ubierasz.
Błogo na Tobie leży.
Człowiek - istota,podobna do mnie:
jesteś mięsisty,
kruchy jak zboże.
Miód mój na Tobie wysechł.
8.II.2009rok.
autor
Hekate
Dodano: 2009-02-08 23:43:07
Ten wiersz przeczytano 890 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.