Człowiek

Człowiek jest abstrakcją
Czasem myśli pejzażem
Tych nieodgadnionych
Niewiadomego pochodzenia
A życie jego jest ołtarzem
Na którym składa
Ofiary z uczuć
I za cenę śmierci
Swój cud narodzenia
Sprzedaje obcym bogom
Czekając, gdy sąd się zbierze
I wyrok zapadnie
- Dobry
Jeśli wszystko pokładał
W Bogu i wierze
- Zły
Jeśli był buntownikiem
Lecz zawsze może się odwołać
Do wyższej instancji
Niemym, śmiesznym krzykiem

autor

Bohun

Dodano: 2007-01-23 03:00:22

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie