CZYJE TO MYŚLI ?
czyje to myśli rwą mnie pazurami
i płaszczem żalu okrywają szczelnie
przecież zamknąłem niedomknięte bramy
zostały prochy i wspomnienia we mnie
znajome szepty przenikają ściany
migają świece te niezapalone
powietrze gęste kręci się wirami
i chociaż zimny to wewnętrznie płonę
gdzie jest granica mojej wyobraźni
zamkniętych kręgów zamazane twarze
jestem jak blizna na niewinnej jaźni
nieosądzony a podlegam karze...
Komentarze (26)
Wiersz z najwyższej półki...rytmiczny...o ciekawej
treści...bardzo mi się podoba...BRAWO!
Wiersz mi się podoba - jest bardzo melodyjny i taki...
nienaganny - ale szczególnie ostatni wers. :)
"Zostały prochy i wspomnienie we mnie",cyt.aut.To, co
w duszy i w sercu się zaczeluści nie tak łatwo jest
zostawić za sobą. A granice wyobraźni,ich także nie
ma.Jedenastozgłoskowiec,rym,a-c, b- d.
Dziwnie znajomy emocjonalnie...
Wszystko można zamknąć tylko te wspomnienia nawet
najgorsze zawsze w nas są niestety tylko dlaczego
zaraz kara,śliczny wiersz.
czasem dopada nas to, co w środku ukryte i
szarpie...tak prawdziwie i tak smutno a za oknem
przecież świeci słońce...
Żadna kurtyna, ściana czy brama nie odbierze tego co w
nas tkwi i pozostanie na zawsze w nas. To jest to co
nikt nam tego nie zabierze nawet podstępem. Myśli,
przeżycia, osiagnięcia zawsze będą naszymi, czy dobre,
czy złe a wyobrażnia dodaje temu jeszcze odpowiednich
barw. A z barwami jest różnie są zimne i ciepłe i
pewne takie których się nie lubi, ale trzeba z nimi
żyć. Wiersz należy uznać za bejową perełkę. Gratuluję.
Niektóre wspomnienia ze szczególną siłą powracają,
dając bolesne odczucia. Wiersz z bardzo głęboką myślą
przewodnią.
właśnie to wnętrze gorejące ważne, dopóki pali to
jesteś człowiekiem, jak już przestanie będziesz jego
wrakiem , wtedy dopiero przykrywają wiekiem. ciesz
się jeszcze życiem.
Piękny mądry wiersz i tyle, a rytm muzyczny...
Czasem dobre czasem zle ale sa i wciaz wracaja z
naszych wspomnien i z naszych marzen te mysli i slowa
...wlasnie te ktorych nie dalo sie jakos logicznie
poukladac ...
dobry wiersz, i w treści i w formie. Czasem niektóre
bramy pozostają nieszczelne, mimo zamknięcia...a
czasem wydaje nam się tylko, że je zamknęliśmy
To jeden z tych wierszy, których sie nie zapomina,
świetnie pokazałes emocje, to, że coś kłębi się w
człowieku, nie daje spokoju, gnębi i poniewiera
wyobraźnię...do bólu, Bardzo podoba mi sie ten wiersz,
dziś jest najlepszy zdecydowanie i rymy i forma i
rytm..ech!
ta zlosc na slowa, ktore nie daja spokoju, obrazy,
marzenia, mysli...znam ten nie pokoj, wiersz super sie
czyta, dynamiczny, lubie cie czytac...
Sfinxie, zachwyciłeś mnie dzisiaj. Wiersz
dopracowany, świetny, interesujący! Gratulacje.