Do Madonny

nosiłem cię jak ziarno w worku pokutnym
czarną zapamiętałem twarz
dzwoniącą echem taką widziałem
wzburzoną nad czytającym odwiecznie
wykazy o pewnych zmianach...
to jeszcze kraj kapitalistów

zamazany mi został obraz stworzenia
nikt z poza siedzących pod ścianą
nie spojrzał w prawo początku i końca
bo ten świat wciąż inny
i taki los oto nam zgotował

Panno zdrowa powiedz nam o synu.

autor

wojtek arp

Napisany: 2013-09-26 Dodano: 2013-09-26 20:51:42

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie