Do parteru

Bywa tak często, boję się myśleć, że częściej niż
kiedykolwiek. Przykre to bardzo, ale to człowiek
drugiemu człowiekowi gotuje piekło na ziemi. Dziękuje,
za uczący mnie komentarz u mnie, pod moimi
przemyśleniami ujętymi w strofy mini wiersza.
Pozdrawiam serdecznie

Smutny ale piękny. Cieplutko pozdrawiam

Pięknie, choć smutkiem powiało!
Pozdrawiam!

Stella, Oskar, justyn, olla, editjoan, misiaala,
malania - dzięki :)

Żal, lęk przed samotnością - pięknie ujęłaś Zosiaku:))

i świątecznego świerka zapach,//czytam świerku
bardzo smutny wiersz

"gdy już za grudni się kalendarz,
mróz szyby liźnie po kryjomu..."

napawa mnie że przyjdzie dobra zima , pozjeżdżamy na
sankach itp
ciekawy i miły

Twoje klimaty,także moje
kreślę pociągnięciem pióra
Pięknie malujesz i czarujesz
u Ciebie wielka jest kultura.

Pozdrawiam serdecznie

Wprawdzie zagrudni się wkrótce kalendarz, który szypo
zacznie gubić zimowy kartki, pozdrawiam kolorami
jesieni.

Smutno bardzo tak... Może ciepło powróci?
Pozdrawiam.:)

Mysle, ze w Takim domu nie ma wiosny ani lata, sa
tylko grudnie.Twoj wiersz, Zosiu boli i krzyczy,
bardzo glosno, co nie zmienia faktu, ze jest
szczegolnie i niepowtarzalnie piekny...nawet do tytulu
nie idzie sie przyczepic...jeszcze tu bede wracac:))
Pozdrawiam Cie najcieplej:))

minawio, skoruso, dziękuję :)

Smutny wiersz aż boli...

Bardzo wyeksponowane poczucie własności i samotności.
Smutny wiersz.
Jeśli chodzi o świerk, to wyczytałam, ze obie formy w
dopełniaczu są dopuszczalne - świerka/świerku
http://pl.wiktionary.org/wiki/świerk

Wiesz, Zosiu, chyba wszystkie święta są takie bardziej
cierp(liwe) niż świąteczne:))