DRZEWO WE WSPOMNIENIA UBRANE
**************************************
***************i lecą liście złote
***********szczero złote prawdziwe
*** to one wartość mają wspomnień
płochych
* co jest więcej warte? zdjęcia poukładane
w komodzie?
**** nie zapominajmy, to one na nas
patrzą z góry i z dołu
**** może ostatni raz w ramię nas muśnie
liść zbierajmy
***** wspomnienia,słuchajmy ich pieśń
czujmy ich woń
******* obyś nie żałował że nadepłeś
go,zabolało to
********** to dziecią powiesz że zmiotłeś
wurzyciłeś go?
*********** przykryte zimą śniegu ciężarem
powrócą
*************na wiosnę nie w takim samym
stanie
******************zlekka zapomniane
zakurzone
********************wspomnienia zmieniają
się
**************************kurczą się
*************************** bolą
***************************milczą
************************** **straszą
***************************mówią
*************************szepczą
***************************milczą
**************************krwawią
*******************i tak jak
liście...znikają
mateo.g
Komentarze (2)
"Wspomnienia zmieniają
się..bolą..milczą..straszą..szepczą..krwawią"
zostaje przebłysk tego co było.Ogólnie wiersz podoba
mi sie bardzo..:)
Zahaczyłeś o kubizm poetycki i to jest godne pochwały.
Dobra forma. Treść również bardzo ciekawa. Drzewo
wyszło Ci znakomicie.